Author
ළමා දරිද්‍රතාව යනු ළමයින්ට අවශ්‍ය මූලික සම්පත් නොමැතිව ජීවත් වීමයි. එමඟින් ආහාර, පානීය ජලය, පසුම්බි, අධ්‍යාපනය, සහ සෞඛ්‍ය සේවා වැනි මූලික අවශ්‍යතා සපුරාලීම අසීරු වන අතර, ළමා සංවර්ධනය හා හෙට දවස ගැන සිහිපත් කිරීමට බාධා ඇති වේ.
ළමා දරිද්‍රතාව යන ගැටලුව සමහර විට ඉතා දිගුකාලීන හා ව්‍යාප්ත බලපෑම් ඇති කරයි. වඩාත්ම බලපාන්නේ ළමයින්ගේ සමාජීය, මානසික, සහ භෞතික සංවර්ධන ක්‍රියාවලිය වෙත ය. අධ්‍යාපන අවස්ථා අඩු වීම, ශාරීරික හා මානසික රෝග වැඩිවීම, සහ ගැටළු සහිත පරිසරයන්හි සිටීම වැනි ගැටලු මෙහි ප්‍රධාන බලපෑම් වන අතර, මේවා ළමා ජීවිතවල ගුණාත්මක බව සම්පූර්ණයෙන්ම අවතැන් කරනු ඇත.
ළමා දරිද්‍රතාව අත්විඳින ළමයින්ට අනාගතයේදී අවස්ථා සොයා ගැනීම සහ ආර්ථිකව ස්ථීරත්වය ලබා ගැනීම දැඩි අභියෝගයක් වේ.නමුත් රජයක් ලෙස,සමාජයක් ලෙස ළමා දරිද්‍රතාව සහමුලින්ම මුලිනුපුටා දැමීමට කටයුතු කළ යුතුය
